kendi girdabının içinde sürüklenirken
kurarken kendine göre algını,
kıyasıya sürerken mücadele
yazdıkça giriyorum bir grafiğe
hep tanımlanmış olan,
hep deneyim hafızası
bunun dışında bir şeyin mümkününü
gören hafızam, hep çelme hafızam
ah canım hafızam, seni reddi miras
senin dönüşüne yasak, karmana redler
püskürtmek seni ve üstüne tükürmek
neye yarar, affetmek ve kabullenmek
kucaklamak ve sevişmek
alt etmek ve izah
hep geride kalınan bir şeyim kendime
yazdıkça çerçeveleniyorum gören gözlerde
oysa ben değil mi en çok bundan korkuyorum
şekspir ve ikinci yeni, vaat ve temenni
kurbanım kendi zihnimde
ama tatminiz ikimiz de bu hazla
ağzıma bir maşrapa dayayan bu hafıza
içine işiyor da olabilir
bilmek istemez insan gerçeği bazen
ve kaçarken bilinçli tuzaklar kurmaz kendine
bu bağlamda suçlayamam
tek gerçek olan nesneyi
uçucu ve geçici bir felsefe mi
düşünmenin hava gazına inanamam
kişisi ortalıkta olmayan bir romantizm
ama işim de belli olmaz benim
ah, evet bunu ben de düşünmüştüm
çünkü sana çok tebrikler ve teşekkür
varlığını tamamlamak üzere
yegane ve nafile olduğuna teşekkür
hala ölmediğin için yadırganabilirliğine
ve içimizi boşaltabileceğimiz bir kova olduğuna teşekkür
canım hafıza
kendine hem defans hem curcuna
hem hafız hem züppe
hem soylu hem aşağılık
kendini iyileştiremeyen bir hasta
iç huzuru ve yoga.
Sosyal Medyalar