Münir Yenigül / 



devletin şemsiyesi açılmaz gönülsüzlük kaslarım incinir
damarlarımdaki 0RH+ yüzüstü yakar ve allah kadar kibirli
tecavüzcü yeşili yanar üzerime soy ağacınız kesilir
alo yaşıyor musun çerçeveleteceğim
peki kendi için yaşayıp ölenler kim
yeraltına dikilir heykellerimin lalettayin diş eti tünelleri
yarlardan yuvarlandım ve şevlerden yaşadıkça yaşayasım gelmedi
italyan otörlerin çöle meyledişiyle huşumsuz tüm o ra'lara
alttabaka yerleşikliğimin kokusu sindi

[ reklamı gizle ]
Çevrimdışısınız
varoluşu yangın tüpleriyle söndürdüm
bir çöküş yakışır ancak halkıma
Hiç seçenek yok
mermi bile attılar bana tablet akşamları
çürük çinko tadı tam reçelsiz fırtamıyorum
ilk dünya mı başlatmış
göz tırnağı mide soğan zarını eritemiyormuş doğru mu
~biz yoktuk –muz gibi
evini aşırı seven bağırsaklar olarak
naaşları sofralarımızdan kalkan
eser miktarda bedenleriyle
ölülerin açık gözleri birbirine benziyor
~az daha ki icadedildik
dünya şartnameleri hazırlanıyor
simgesel düşüncenin doğuşunu açıklayamıyorum
Bir cevap yazın
www dağlarındayım yeis koyaklarında
Hiçbir şey olmuyor
günün sonunda: ölüyoruz


_